Podstawowe informacje
Jest to najbardziej wysunięte na północ miasto śródziemnomorskie. Jest stolicą regionu autonomicznego Friuli-Wenecja Julijska. Powierzchnia Triestu wynosi 84 km², a wysokość nad poziomem morza 2 m. Znajduje się ono nad morzem Adriatyckim, w regionie Friuli-Wenecja Julijska. Wieją tu wiatry przynoszące chłodne, suche powietrze. Triest nazywany jest miastem kawiarni literackich.
Renesansowe zabytki
W Trieście można znaleźć przykłady renesansowych zabytków, do tego wiele z nich znajduje się na Piazza Unità, który jest uważany za jeden z największych nadmorskich placów w Europie.
Palazzo del Lloyd Triestino, został zbudowany przez znanego wiedeńskiego architekta Heinricha von Ferstela. Budynek był niegdyś siedzibą firmy żeglugowej „Lloyd Triestino di Navigatione”. Obecnie mieści biura prezydencji i rządu Regionu Autonomicznego Friuli.
Palazzo della Prefettura to zbudowany w XVI wieku pałac podczas panowania Habsburgów w tym regionie Kiedyś pełnił funkcję siedziby austriackiego namiestnictwa, a dziś mieści się tu siedziba prefektury Triestu.
Palazzo del Municipio jest zbudowaną w XV wieku siedzibą ratusza w Trieście. Charakteryzuje się piękną fasadą z kolumnami i freskami. Teraz pełni funkcję urzędu gminy. Został wybudowany w latach 1873-1875 według projektu architekta Giuseppe Bruniego.
Fontana dei Quattro Continenti to fontanna zbudowana w XVIII wieku. Przedstawia cztery marmurowe posągi reprezentujące cztery kontynenty: Europę, Amerykę, Azję i Afrykę. Było tak ze względu na to że znane były tylko te kontynenty. Na szczycie fontanny znajduje się anioł, który symbolizuje Triest.
Castello di Miramare to zamek zaprojektowany w 1856 roku przez architekta Carla Junkera oraz zbudowany w 1860 roku dla arcyksięcia Ferdynanda Maksymiliana Habsburga. Z zewnątrz zamek wygląda jak renesansowy pałac, za to jego wnętrze urządzone jest w stylu romantycznym. Po śmierci Maksymiliana jego żona Sharlotta Belgijska popadła w obłęd. Legenda głosi, że każdy kto spędzi tam noc – oszaleje.
Park Miramare ma powierzchnię 22 hektarów. Jest wynikiem długoletnich prac, wykonanych na zlecenie Maksymiliana Habsburga. Park ten został zaaranżowany przez Carla Junkera, sprawami botanicznymi zajmował się natomiast Josef Luebe (później także Anton Jelinek).