Palmanova – miasto idealne
Historia miasta
Palmanova, nazywana również miastem-fortecą oraz miastem idealnym, to miejscowość znajdująca się w prowincji Udine we Włoszech. Została ona zaprojektowana na planie idealnej dziewięcioramiennej gwiazdy (taki plan miasta zapewniał doskonałą obronność) przez włoskiego architekta Vincenza Scamozziego w XVI wieku. Powstało w odpowiedzi na potrzeby strategiczne i obronne Republiki Weneckiej, w celu ochrony granicy wschodniej przed Imperium Osmańskim.
Palmanova pełniła funkcję strategicznego punktu obrony aż do końca XVIII wieku, kiedy to zakończyły się wojny z Imperium Osmańskim i granica wschodnia stała się mniej ważna. W XIX wieku miasto przeszło w ręce Austrii i było używane jako garnizon wojskowy.
Dlaczego Palmanova jest miastem idealnym?
Koncepcja miasta idealnego narodziła się w czasach renesansu. W mieście idealnym dążono do zachowania symetrii ulic, a ich szerokość miała między innymi wpływ na wielkość placów. Miało być ono funkcjonalne i piękne i takim właśnie miastem jest włoska Palmanova.
W centrum miasta znajduje się główny, sześciokątny plac, Piazza Grande, wokół którego rozlokowane są najważniejsze budynki miasta, czyli ratusz i katedra. Od placu odchodzi sześć symetrycznych ulic, z czego trzy z nich prowadzą do bram miejskich.
Katedra
Jedną z najważniejszych budowli na placu Piazza Grande zaraz obok ratusza jest katedra, czyli Kościół Najświętszego Odkupiciela, który jest poświęcony Najświętszemu Odkupicielowi, świętej Justynie i świętemu Markowi. Powstał on w XVII wieku i nawiązuje do weneckiego stylu architektonicznego. Projekt katedry przypisuje się Vincenzo Scammoziemu, architektowi, który zaprojektował miasto Palmanova.
W ciągu dnia katedra jest otwarta dla zwiedzających i można zobaczyć w niej piękne freski i figurę świętej Justyny.
